Brak integracji systemów w firmie może objawiać się na różne sposoby. Oto kilka oznak, na które można zwrócić uwagę:

1. Niespójność danych: Jeśli okaże się, że te same dane dają różne wyniki w różnych systemach, może to wskazywać na problem z integracją systemów.

2. Ręczne wprowadzanie danych: Jeśli pracownicy regularnie muszą ręcznie wprowadzać dane do wielu systemów, może to wskazywać na brak integracji. Dobrze zintegrowany system powinien umożliwiać zautomatyzowany transfer danych pomiędzy systemami.

3. Trudności z wymianą danych: Jeśli wymiana danych między różnymi systemami jest trudna lub niemożliwa, może to wskazywać na brak integracji. Płynna wymiana danych powinna być możliwa w dobrze zintegrowanym środowisku systemowym.

4. Opóźnienia i błędy: Jeśli występują opóźnienia lub błędy, ponieważ dane lub informacje nie są dostępne w czasie rzeczywistym, może to wskazywać na brak integracji.

5. Powielanie pracy: Jeśli pracownicy muszą ręcznie wprowadzać te same dane do różnych systemów lub muszą kilkakrotnie aktualizować te same informacje, może to wskazywać na brak skutecznej integracji między systemami.

Zlecenie agencji integracyjnej stworzenia sieci systemów nie musi być dużym projektem o wysokich nakładach inwestycyjnych. Często warto zacząć od integracji dwóch głównych systemów, aby zapewnić płynny przepływ danych i zautomatyzowanych procesów między nimi. Może to być integracja sklepu internetowego z systemem ERP lub połączenie systemu CRM z narzędziem do wysyłki newsletterów.

Dostarczanie sklepowi internetowemu aktualnych cen i dostępności z systemu ERP na bieżąco oraz zasilanie otrzymanych tam zamówień z powrotem do systemu ERP jest często możliwe w ciągu zaledwie kilku dni i bezpośrednio oszczędza znacznego wysiłku związanego z ręcznym eksportem i importem między systemami.

Zwinne podejście w projektach integracyjnych może pomóc w skuteczniejszym i szybszym wdrażaniu integracji systemów i procesów. W większości przypadków architekci i integratorzy ściśle współpracują z działami specjalistycznymi i uzgadniają procedury:

1. Zbieranie wymagań: Pierwszym krokiem w zwinnym projekcie integracyjnym jest zebranie wymagań. Można to zrobić za pomocą warsztatów, wywiadów lub ankiet, aby uzyskać kompleksowe zrozumienie wymagań.

2. Planowanie: Na podstawie wymagań tworzony jest zwinny plan projektu, który obejmuje różne etapy projektu integracji. Ustalane są priorytety i definiowany jest zakres projektu.

3. Zwinna metodologia: Zwinne metody, takie jak Scrum lub Kanban, są wykorzystywane do podzielenia projektu integracji na małe, łatwe do zarządzania jednostki. Jednostki te są znane jako sprinty lub cykle pracy, które zwykle trwają od jednego do czterech tygodni.

4. Rozwój: W każdym sprincie wymagania są wdrażane. Odbywa się to poprzez tworzenie kodu, testowanie i wdrażanie systemów. Zespoły programistów współpracują ze sobą, aby osiągnąć jak najlepszy wynik.

5. Testowanie: Systemy są testowane po każdej fazie rozwoju. Zapewnia to pomyślną integrację i spełnienie wszystkich wymagań. Jeśli zostaną znalezione błędy, są one usuwane w następnym sprincie.

6. Wdrożenie: Gdy system integracyjny zostanie przetestowany i zatwierdzony, może przejść do produkcji. Zwinny zespół zapewnia, że system jest wdrażany w kontrolowanym środowisku i że wszyscy interesariusze są informowani.

7. Informacje zwrotne: Podejście zwinne wymaga ciągłego przeglądu i dostosowywania. Po każdym sprincie odbywa się spotkanie w celu oceny sukcesu, zidentyfikowania problemów i zaplanowania działań na kolejny sprint.

Dzięki zastosowaniu metod zwinnych, projekty integracyjne mogą być wdrażane szybciej i bardziej efektywnie, ponieważ pozwalają one na identyfikację i rozwiązywanie problemów na wczesnym etapie. Zwinna integracja może również pomóc w poprawie współpracy między zespołami programistów i innymi interesariuszami, co z kolei prowadzi do udanego projektu integracyjnego.

Nowoczesne krajobrazy systemowe charakteryzują się architekturami mikrousług - monolit oprogramowania ma swoje czasy. Skraca to czas wprowadzania nowych funkcji na rynek i zwiększa łatwość konserwacji. Każda mikrousługa jest niezależnym procesem, który wykonuje określone zadanie lub funkcję.

W przeciwieństwie do architektury monolitycznej, w której wszystkie funkcje są połączone w ramach jednej aplikacji, architektura mikrousług ma strukturę modułową. Oznacza to, że każda mikrousługa może być rozwijana, testowana i dostarczana niezależnie bez wpływu na cały system.

Mikrousługi są zazwyczaj lekkimi usługami, które komunikują się na wspólnej platformie, takiej jak RESTful API lub oprogramowanie pośredniczące oparte na komunikatach. Korzystając z otwartego interfejsu, każda mikrousługa może być rozwijana niezależnie od podstawowej technologii.